چرخه دمينگ (PDCA)
چرخه دمینگ (PDCA) برای اولین بار در دهه ۱۹۳۰ از سوی والتر شوارت مطرح و بعدها توسط شاگرد وی، دبلیو ادواردز دمینگ تبیین و ارائه شد ودر نهایت توسط ژاپنی ها تکمیل شد. دمینگ بر اهمیت تأثیرات متقابل و مداوم پژوهش، طراحی، تولید و فروش به عنوان ابزاری جهت دستیابی یک شرکت به بهترین کیفیت و جلب رضایت مشتریان تأکید داشت و از نظر وی این چهار مرحله (پژوهش، طراحی، تولید و فروش) باید دائماً در گردش باشند و کیفیت به عنوان معیار برتر تلقی شود.